هواپیمای مفهومی Radia Windrunner که طول آن به 108 متر می‌رسد، طراحی شده تا محموله‌های بسیار بزرگی را حمل کند که جابه‌جایی آن‌ها به‌صورت زمینی دشوار است. این هواپیما بالاتر از آنتونوف An-225 مایا که در جریان جنگ روسیه و اوکراین تخریب شد، می‌تواند عنوان بزرگ‌ترین هواپیمای جهان را از آن خود کند.
به‌استثنای برخورددهنده هادرونی بزرگ، تقریباً هیچ دستگاه دیگری وجود ندارد که قطعات یک‌تکه آن به بزرگی توربین‌های بادی امروزی باشد. بزرگی پره‌های بعضی از این توربین‌ها به بیش از 140 متر می‌رسد و جابه‌جایی آن‌ها بسیار مشکل است. اما Radia Windrunner می‌خواهد این مشکل را برطرف کند.
ویژگی‌های هواپیمای Radia Windrunner
هواپیمای مفهومی Radia با طول بال 80 متری دارای عرضی به اندازه سه‌چهارم یک زمین فوتبال آمریکایی است. ارتفاع آن در بلندترین نقطه به 24 متر می‌رسد، بنابراین چندان بزرگ‌تر از یک ایرباس A380 نیست، اما از نوک دماغه تا انتهای دم آن 108 متر است و می‌تواند محموله‌هایی با حداکثر طول 105 متری و قطر 7.3 متری را حمل کند.
از نظر وزنی هم Radia Windrunner قادر به حمل حداکثر 72,575 کیلوگرم بار است. این هواپیما گنجایش حجم 8,200 متر مکعبی را دارد که هفت برابر بیشتر از آنتونوف است. به‌علاوه، این پرنده غول‌پیکر می‌تواند تا حداکثر مسافت 2000 کیلومتر را در یک سفر طی کند.
ایده Radia این است که شرکت‌های تولیدکننده و اپراتورهای توربین‌های بادی، در نزدیکی کارخانه‌ها و محل نصب توربین‌ها فرودگاه‌هایی بسازند تا امکان حمل‌ونقل سریع و آسان پره‌های غول‌پیکر از خط تولید به محل نصب به‌راحتی با این هواپیما فراهم شود. ازاین‌رو، Windrunner حتی به‌گونه‌ای طراحی شده است که بتواند از روی باند نسبتاً کوتاه 1800 متری هم نشست و برخاست داشته باشد.
گفتنی است که این هواپیما هنوز ساخته نشده، اما Radia باور دارد که می‌تواند ظرف مدت چهار سال آن را تولید و آزمایش کند و مجوزهای لازم را برای شروع پروازها بگیرد. این شرکت ظاهراً تاکنون 104 میلیون دلار برای این پروژه جذب سرمایه داشته است.